Miłosz Biedrzycki (ur. 1967) – polski tłumacz, poeta, jeden z przedstawicieli tzw. pokolenia ,,brulionu”; z wykształcenia inżynier geofizyk. Autor ośmiu tomików wierszy wydanych w Polsce oraz zbiorów wierszy wybranych, które ukazały się w Słowenii i USA. Publikował np. w ,,brulionie”, ,,Tygodniku Powszechnym”, ,,Czasie Kultury” czy ,,Boston Review”. Przekładał m.in. utwory poetyckie swojego wuja, poety słoweńskiego, Tomaža Šalamuna (mabłoń, 2004; Pora roku, 2013). Laureat III konkursu na Brulion Poetycki (1993). W 2008 roku został nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia za tom Sofosfera i inne wiersze, w 2014 do Nagrody Poetyckiej Orfeusz, do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius oraz do Nagrody Poetyckiej im. Krystyny i Czesława Bednarczyków za tom Porumb.

fot. Marcin Rutkiewicz / Reporter / East News

Kama Buchalska – współwłaścicielka i redaktorka naczelna we wrocławskim wydawnictwie Książkowe Klimaty, publikującym współczesną prozę europejską, zwłaszcza z krajów południowych (m.in. Czech, Słowacji, Grecji, Rumunii). W wydawnictwie odpowiedzialna również za plan wydawniczy i zakup praw autorskich. Zajmuje się kooperacją i zarządzaniem pracą zespołów złożonych z redaktorów i tłumaczy.

Anna Butrym – tłumaczka, konferansjer, absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zajmuje się przekładem ustnym i pisemnym na język węgierski, zwłaszcza literatury. Tłumaczy również teksty popularnonaukowe, specjalistyczne i użytkowe oraz pisze artykuły związane z literaturą i kulturą Węgier. Autorka przekładu m.in. Tureckiego lustra Viktora Horvátha, które w 2012 r. zdobyło Europejską Nagrodę Literacką. W jej tłumaczeniu ukazały się również np. Linie kodu kreskowego Krisztiny Tóth, Dom kata Andrei Tompy, Bartók i drewniany książę Margit Garajszki, 14-karatowe auto Jenő Rejtő oraz szereg innych tekstów, opublikowanych m.in. w periodykach literackich. Wielokrotna laureatka literackich konkursów translatorskich i uczestniczka warsztatów przekładowych. W 2016 roku otrzymała nagrodę dla najlepszego tłumacza ustnego 8. edycji Festiwalu Conrada.

fot. aparatki.pl

Margot Carlier – tłumaczka na język francuski, Polka z pochodzenia. Jej dorobek translatorski liczy ok. 20 książek. Przetłumaczyła na francuski Widnokrąg Wiesława Myśliwskiego, a także m.in. Gottland Mariusza Szczygła, Heban Ryszarda Kapuścińskiego oraz książki Hanny Krall, Olgi Tokarczuk, Andrzeja Stasiuka, Agaty Tuszyńskiej, Marka Krajewskiego, Wojciecha Tochmana. Autorka publikacji na temat polskiego reportażu La vie est un reportage. Anthologie du reportage litteraire polonais (2005). Laureatka nagrody Prix Amphi.

Krystyna Dąbrowska (ur. 1979) – poetka, graficzka i tłumaczka z języka angielskiego. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Jej wiersze ukazywały się m.in. w ,,Kwartalniku Artystycznym”, ,,Gazecie Wyborczej”, ,,Dwutygodniku”, ,,Odrze” i ,,Twórczości”. Swój pierwszy tomik wierszy Biuro podróży, za który otrzymała III nagrodę w Ogólnopolskim Konkursie Literackim ,,Złoty Środek Poezji” 2007, opublikowała w 2006 roku. W 2012 roku wydała zbiór poetycki Białe krzesła, a w 2013 roku dostała za niego Nagrodę im. Wisławy Szymborskiej oraz Nagrodę im. Kościelskiech. Zajmowała się przekładami utworów Williama Carlosa Williamsa i W. B. Yeatsa, które ukazały się w ,,Literaturze na Świecie”, a także  Thomasa Hardy’ego i Thoma Gunna. Jest także autorką recenzji, szkiców o poezji i słuchowisk radiowych. Jej wiersze tłumaczono na język angielski, francuski, grecki, niemiecki, portugalski, rosyjski, szwedzki i włoski.

Fot. Maciej Grzybowski

Xavier Farré (ur. 1971) – kataloński poeta, literaturoznawca, tłumacz z języka polskiego i słowackiego. Pracuje na Uniwersytecie Jagiellońskim, prowadząc lektorat na filologii romańskiej. Jako poeta wydał tomiki Llocs comuns (2004), Retorns de l’Est (2005), Inventari de fronteres (2006), La disfressa dels arbres (2008) i Punt rere punt (2014). Jego utwory zostały przetłumaczone na angielski, chorwacki, litewski, polski i słoweński. Jako tłumacz przełożył na język kataloński wybór wierszy Czesława Miłosza, a także poezje Adama Zagajewskiego na hiszpański i kataloński oraz kilka sztuk Krystiana Lupy na kataloński. Ponadto przełożył na hiszpański m.in. Barbarzyńcę Zbigniewa Herberta, oraz Wiosnę Bruno Schulza.

Athena Farrokhzad (ur. 1983) – poetka pochodzenia irańskiego obecnie mieszkająca w Szwecji, dramaturg, tłumaczka, nauczyciel kreatywnego pisania i krytyk literacki. Swój pierwszy tom poezji zatytułowany Vitsvit (White Blight), nominowany do nagrody August Prize,  opublikowała w 2013 roku, poruszając tematy zogniskowane wokół problemów rewolucji, wojny, migracji czy rasizmu. Zbiór poezji został przetłumaczony na kilka języków (m.in. duński, rumuński, hiszpański) i zaadaptowano go również jako sztukę sceniczną. W tym samym roku premierę miał jej pierwszy dramat  Päron. Jest autorką przekładów na język szwedzki utworów m.in. Marguerite Duras, Adrienne Rich, Monique Wittig and Nicole Brossard. W 2016 roku ukazał się drugi tom wierzy Trado, stworzony wraz z rumuńską poetką, Svetlaną Carstean, zawierający także ich wspólny esej na temat przekładu.

Katja Gorečan (ur. 1989) – słoweńska poetka. Otrzymała licencjat z komparatystyki literackiej i teorii literatury na Uniwersytecie w Lublanie i kontynuuje studia z zakresu dramaturgii. W wieku 17 lat opublikowała swój pierwszy zbiór poetycki zatytułowany Angeli istega porekla (Angels of the Same Origin). W 2011 roku przygotowała wystawę obrazów Mačje leto (The Year of the Cat). Brała udział w kursie kreatywnego pisania ukierunkowanym na dramat. Rezultatem była realizacja jej własnej jednoaktówki Seven girl’s questions. W 2012 roku ukazał się jej drugi tom poetycki The Suffering of Young Hana, który był nominowany do nagrody Jenko Award, najważniejszej nagrody poetyckiej w Słowenii, i został wybrany do uczestnictwa w Biennale of Young Artists from Mediterranean Europe. Współpracowała przy organizacji festiwalu poezji i krytyki literackiej Pranger. Mieszka i pracuje w małej wiosce.

Eva Hoffman (ur. 1945) – polsko-amerykańska pisarka i historyczka żydowskiego pochodzenia. Urodziła się w Krakowie, skąd wyemigrowała wraz z rodziną w 1959 roku do Kanady, a później USA. Studiowała na Uniwersytecie Rice’a w Houston, Yale School of Music i Uniwersytecie Harvarda. Obecnie mieszka w Londynie. Wykładała literaturę i uczy kreatywnego pisania na wielu uniwersytetach, m.in. w Kolumbii i Minnesocie. Pracowała też jako pisarz i redaktor dla ,,The New York Times”. Autorka książek Zagubione w przekładzie (1995), Tajemnica: przypowieść na nasze czasy (2002), Sztetl: świat Żydów polskich (2001). Odznaczona wieloma nagrodami, m.in. w 1990 roku otrzymała nagrodę The Jean Stein Book Award, a w  2008 roku została uhonorowana przez  Uniwersytet w Warwick.

Andrzej Jagodziński (ur. 1954) – filolog czeski i słowacki, tłumacz literacki z języka czeskiego, dyplomata, publicysta, dziennikarz m.in. Gazety Wyborczej, redaktor ,,Literatury na Świecie”, dyrektor Instytutu Polskiego w Pradze, radca kulturalny Ambasady RP w Pradze. Tłumaczył m.in. książki Václava Havla (Spiskowcy i inne utwory dramatyczne, 1982; Siła bezsilnych i inne eseje, 2011; Letnie rozmyślania, 2012), Milana Kundery Księga śmiechu i zapomnienia (wielokrotnie wznawiana), Bahumila Hrabala Kim jestem (1994). Odznaczony wieloma nagrodami, m.in. odznaką Zasłużony Działacz Kultury, Krzyżem Oficerskim orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis, Literacką Nagrodą Europy Środkowej Angelus za przekład z języka czeskiego książki Josefa Škvoreckiego Przypadki inżyniera ludzkich dusz.

Bill Johnston (ur. 1960) – tłumacz literatury polskiej, wykładowca komparatystyki na Indiana University. Uważany – obok Stanisława Barańczaka – za jednego z najlepszych tłumaczy na język angielski. Przekładał zarówno utwory, które weszły do kanonu literatury polskiej (np. Odprawę posłów greckich Jana Kochanowskiego, Balladynę Juliusza Słowackiego, Bakakaj Witolda Gombrowicza), jak również książki współczesnych pisarzy, m.in. Jerzego Pilcha, Andrzeja Stasiuka czy Magdaleny Tulli. Za tłumaczenie Kamienia na kamieniu Wiesława Myśliwskiego otrzymał kilka znaczących nagród w USA, w tym PEN Translation Prize. Wyróżniony nagrodą Amicus Poloniae i dyplomem Ministra Spraw Zagranicznych za promocję polskiej kultury. Laureat nagrody Transatlantyk dla najwybitniejszych promotorów kultury polskiej za granicą.

Birutė Jonuškaitė (ur. 1959) – dziennikarka, poetka, prozaik i tłumacz z języka litewskiego. Absolwentka dziennikarstwa na Uniwersytecie Wileńskim. Mieszkała m.in. w Suwałkach, Wilnie, Kanadzie i USA. Wydała m.in. zbiór opowiadań Rugių laukas (1996), opowieści Pateisinti save (1989) i Žalčių tiltas (2002), powieść Didžioji sala (1999) oraz tom poezji Vaikas pražilusiom akim (2004). Jej wiersze zostały przetłumaczone na język polski, niemiecki, chorwacki, rosyjski i gruziński. Na język litewki przetłumaczyła m.in. Alfabet polski Anny Skowrońskiej (2016), Włoskie szpilki Magdaleny Tulli (2014), Lalę Jacka Dehnela (2010), Małego Szopena Michała Rusinka (2010). Przekładała także twórczość Czesława Miłosza i napisała książkę o nobliście Nasz poeta. Tłumaczyła też poezję Tadeusza Różewicza, Wisławy Szymborskiej i prace Marii Janion. Pięciokrotnie otrzymała litewską nagrodę literacką za najlepszy utwór prozatorski roku. W 2004 roku przyznano jej Nagrodę Ministerstwa Kultury Litwy za twórczość publicystyczną w dziedzinie kultury, a w 2006 r. nagrodę im. Witolda Hulewicza za pracę na rzecz zbliżenia literatury polskiej i litewskiej.

Joanna Kornaś-Warwas (ur. 1978) – lektorka, tłumaczka z języka rumuńskiego. Absolwentka filologii rumuńskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jest współautorką Rumuńsko-polskiego słownika tematycznego pod redakcją Constantina Geambaşu i Ewy Rossi (2002), współpracowała także przy tworzeniu Wielkiego słownika rumuńsko-polskiego pod redakcją Joanny Porawskiej i Haliny Mirskiej-Lasoty (2009). Jej pasją są tłumaczenia literatury pięknej. Przekładała utwory najbardziej cenionych rumuńskich pisarzy, m.in. Max Blecher, Mircea Cărtărescu, Dan Lungu, Ioan Es. Pop, Varujan Vosganian. W 2016 roku została laureatką nagrody dla tłumacza Europejskiego Poety Wolności za tomik Moja ojczyzna A4 (2015) Any Blandiany. Od 2008 uczestniczyła w projekcie Wiersze w metrze, prezentując twórczość rumuńskich poetów, takich jak: Ioana Nicolaie, Claudiu Komartin, Simona Popescu i Ioan Es. Pop.

Anna Korzeniowska-Bihun – tłumaczka literatury i filmów ukraińskich. Ukończyła studia na Akademii Teatralnej w Warszawie i ukrainistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Przygotowuje rozprawę doktorską na Wydziale Lingwistyki Stosowanej UW zatytułowaną Dyskurs genderowy we współczesnej dramaturgii ukraińskiej. Autorka artykułów na temat teatru ukraińskiego w polskim miesięczniku ,,Teatr” oraz licznych publikacji naukowych (w języku polskim i ukraińskim). Przełożyła na język polski m.in. książki Nacja (2006) oraz Słodka Darusia (2010) Marii Matios, Ukraińcy i Polacy na Naddnieprzu, Wołyniu i w Galicji Wschodniej w XIX i pierwszej połowie XX wieku Bohdana Huda (2013) czy film dokumentalny emitowany w TVP 1 Wołyń – zapis zbrodni, scen. i reż. Jadwiga Nowakowska (napisy polskie i ukraińskie).

Aurélia Lassaque (ur. 1983) – poetka dwujęzyczna, posługuje się językiem francuskim i oksytańskim (prowansalskim). Interesują ją interakcje między różnymi formami sztuki, często współpracuje  z artystami wizualnymi, tancerzami czy muzykami. Swoje prace przedstawiała na całym świecie, m.in. w Europie, Ameryce łacińskiej, Północnej Afryce, Skandynawii, Indiach. Jest czynnym obrońcą różnorodności językowej i działa jako doradca literacki na festiwalu Paroles Indigo w Arles. Jej zbiór poetycki Pour que chantent les salamandres (2013) został opublikowany w Norwegii, Izraelu, Holandii i Wielkiej Brytanii. Tom na potrzeby wybranych czasopism i antologii przetłumaczono m.in. na włoski, baskijski, kataloński, brazylijski czy turecki. Regularnie bierze udział w międzynarodowych festiwalach poetyckich. Przygotowuje także rozprawę doktorską na temat barokowego dramatu oksytańskiego.

Karol Lesman (ur. 1951) – tłumacz literatury polskiej na język niderlandzki, absolwent polonistyki w Amsterdamie. Przełożył ponad 50 polskich książek, m.in. autorstwa Bolesława Prusa, Zbigniewa Herberta, Tadeusza Różewicza, Wisławy Szymborskiej, Marka Hłaski, Wojciecha Kuczoka, Doroty Masłowskiej, Wiesława Myśliwskiego czy Andrzeja Stasiuka. Laureat nagrody Transatlantyk dla wybitnych promotorów polskiej kultury za granicą, a także innych prestiżowych nagród, m.in. Jurzykowskiego (1997), Pen Clubu (1999) i holenderskiego Fonds voor de Letteren za całokształt twórczości translatorskiej (2009).

fot. D. Węgiel

Gwyneth Lewis (ur. 1959) – waliska poetka, pisząca w języku walijskim i angielskim. Studiowała filologię angielską na Uniwersytecie w Cambrige, a później kontynuowała studia w USA na Harvardzie i Uniwersytecie Columbia. Wykładowca creative writing na kilku uniwersytetach. Producentka i reżyserka programów dokumentalnych dla BBC Wales. Wydała zbiory poetyckie Parables&Faxes (Przypowiesci i faksy, 1995), Zero Gravity (Grawitacja zerowa, 1998), A Hospital Odyssey (Odyseja szpitalna, 2010) i Sparrow Tree (2011). Stworzyła też libretta, oratorium, sztuki radiowe i teatralne. Przetłumaczyła na język walijski Burzę Williama Szekspira. Wielokrotnie nagradzana za twórczość poetycką, m.in. jako pierwsza została walijskim Poetą Laureatem. W 2012 została uhonorowana koroną National Eisteddfod Crown.

fot. A. Romanenko

Małgorzata Łukasiewicz (ur. 1948) – tłumaczka z języka niemieckiego, krytyk literacki. Jako tłumaczka debiutowała na łamach ,,Literatury na Świecie”. W jej przekładzie ukazało się ok. 70 książek literackich i filozoficznych. Przełożyła na język polski m.in. prace: Rozum-słowo-dzieje Hansa Georga Gadamera (1979), Siddhartha Hermanna Hessa (1988), Dialektykę oświecenia Theodora Adorno i Maxa Horkheimera (1995), Radosną wiedzę Fryderyka Nietzsche  (2008). Wielokrotnie nagradzana, m.in. nagrodami Pro Helvetia (1989), Fundacji Boscha (1991), Polskiego PEN Clubu za twórczość przekładową, czasopisma ,,Literatura na Świecie” za całokształt dorobku przekładowego (2000), nagrodą im. Hermanna Hessego za przekład tomu Hermann Hesse – Tomasz Mann: Korespondencja (2008) i nagrodą polsko-niemiecką dla tłumaczy literatury. Dwukrotnie nominowana do Nagrody Literackiej Nike – w 2008 roku za książkę Rubryka pod różą (2007) i w 2012 roku za Jak być artystą. Na przykładzie Tomasza Manna (2011).

Alberto Manguel (ur. 1948) – pisarz, eseista, tłumacz i redaktor, kanadyjczyk pochodzenia argentyńskiego. Profesor na wielu uniwersytetach i autor szeregu antologii literackich oraz szkiców krytycznych o różnorodnej tematyce (od erotyki i studiów gejowskich po literaturę fantastyczną). Napisał m.in. Przewodnik po miejscach wyobrażonych (współautorstwo Gianni Guadalupi), czyli książkę będącą wycieczką po miejscach istniejących tylko w świecie literackim, Historię czytania oraz The Library at Night. Jego pierwsza powieść News from a Foreign Country Came w 1992 r. otrzymała nagrodę McKittericka, przyznawaną od roku 1990 przez Stowarzyszenie Pisarzy Zjednoczonego Królestwa. Zdobył także wiele innych nagród, m.in. otrzymał wyróżnienie honorowe Nagrody Tłumaczy Lewis Gallantière, którą przyznaje Amerykańskie Stowarzyszenie Tłumaczy, a także został Oficerem Orderu Sztuki i Literatury we Francji 2004 roku.

Maryja Martysiewicz (ur. 1982) – białoruska poetka, eseistka, tłumaczka. Stypendystka Homines Urbani (Stowarzyszenie Willa Deciusza, Kraków, 2007) i International Writing Programm (Iowa City, USA, 2010). Autorka wierszy i esejów, które przetłumaczono na czeski, litewski, niemiecki, polski, rosyjski, słowacki i ukraiński. W 2008 roku ukazała się jej debiutancka książka Smoki lecą na tarło: eseje wierszem. Przełożyła na język białoruski utwory licznych polskich poetów i prozaików np. Stefana Chwina, Jarosława Iwaszkiewicza, Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, a także Śluby panieńskie Aleksandra Fredy. Tłumaczy także prozę i poezję z języka angielskiego, czeskiego, polskiego, rosyjskiego i ukraińskiego. Obecnie mieszka w Mińsku.

fot. Ivan Besser

Siergiej Moreino (ur. 1964 w Moskwie) – rosyjski poeta, prozaik, tłumacz na języki rosyjski i łotewski z języka polskiego, niemieckiego i łotewskiego. Z wykształcenia jest matematykiem, od trzydziestu lat mieszka na Łotwie. Wydał ponad 30 książek (poezja, eseje, przekłady). Z polskiego przełożył utwory m.in. Jerzego Grotowskiego, Romana Honeta, Czesława Miłosza, Wojciecha Pestki, Szczepana Twardocha; z niemieckiego – Gottfrieda Benna, Johannesa Bobrowskiego, Paula Celana, Georga Trakla, Lety Semadeni i in.; z łotewskiego – Mairy Asare, Aleksandra Czaka, Uldisa Berzinsa, Jurisa Kunnossa, Janisa Rokpelnisa i in. Jest promotorem kultury polskiej na Łotwie i w Rosji. Za osiągnięcia przekładowe i literackie otrzymał nagrody rosyjskie i łotewskie.

fot. Franziska Zwerg

Wiesław Myśliwski (ur. 1932) – pisarz. Absolwent filologii polskiej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, później wieloletni redaktor w Ludowej Spółdzielni Wydawniczej. Dwukrotny laureat Nagrody Literackiej Nike (w 1997 i 2007 r.) Jeden z najwybitniejszych przedstawicieli tzw. nurtu chłopskiego w prozie powojennej. Autor powieści, m.in. Nagi sad (PIW 1967), Kamień na kamieniu (PIW 1984), Widnokrąg (Muza 1996), Ostatnie rozdanie (Znak 2013). Tworzył także dramaty, np. Złodziej (Dialog 1973), Drzewo (Twórczość 1988), Requiem dla gospodyni (Muza 2000). Jego książki przetłumaczono na 22 języki, m.in. angielski, niemiecki, francuski, rosyjski, holenderski, rumuński, ukraiński, gruziński czy turecki.

fot. M. Kubik

Julia Nicholson – asystent wydawcy w oficynie Pushkin Press, brytyjskim wydawnictwie skupiającym się na publikowaniu powieści, esejów, wspomnień i książek dla dzieci – od ponadczasowej klasyki po współczesność. Studiowała język rosyjski i ukraiński na Uniwersytecie w Cambridge, specjalizując się w tłumaczeniach poezji. Przez rok mieszkała w Rosji, pracując m.in. w muzeum na Kremlu. Uwielbia dowiadywać się nowych rzeczy o zapomnianych lub zaniedbanych wspaniałych pisarzach.

Agnieszka Pokojska (ur. 1975) – tłumaczka z języka angielskiego. Prowadziła zajęcia z tłumaczenia m.in. w Instytucie Filologii Angielskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego i Podyplomowym Studium dla Tłumaczy Literatury przy Katedrze UNESCO. Przekłada literaturę piękną, eseistykę i non-fiction. Jako tłumaczka współpracuje z kwartalnikiem ,,Zeszyty Literackie” i wieloma polskimi wydawnictwami. W jej przekładzie ukazały się np.  Księżyce Jowisza Alice Munro, Wolność i łaska. Rozważania o Szekspirze Petera Brooka. W 2012 otrzymała (wraz z Wenguangiem Huangiem) Nagrodę im. Ryszarda Kapuścińskiego za przekład książki Liao Yiwu Prowadzący umarłych. Opowieści prawdziwe. Chiny z perspektywy nizin społecznych, a w 2016 roku była nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia za tłumaczenie tomu opowiadań Młode skóry Colina Barreta.

Adam Pluszka (ur. 1976) – poeta, prozaik, tłumacz, redaktor, krytyk literacki i filmowy. Pracował jako redaktor inicjujący literaturę faktu w wydawnictwie W.A.B., od 2014 roku redaktor w wydawnictwie Marginesy. W 2015 roku nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia oraz Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius za tom poetycki Zestaw do besztań (2014). Tłumaczył opowiadania dla magazynu Alfred Hitchcock poleca oraz wiersze w książkach Doris Lessing, Petera Goodwina, Svena Lidqvista, Kamili Sławińskiej, Wolfa Kielicha. W jego przekładzie ukazały się książki Helene Deutsch Konfrontacja z samą sobą (2007), Esther Woolfson Corvus Życie wśród ptaków (2012, współtłumaczenie), Julii Blackburn Życie zaczyna się we Włoszech (2012), Johnny’ego Casha Autobiografia (2014), Sue Townsend, Kobieta, która przez rok nie wstawała z łóżka (2014) czy Carmen Bugan Pochować maszynę do pisania. Dzieciństwo pod okiem Securitate (2015). Mieszka w Warszawie z żoną i dwiema kocicami.

Judit Reiman – doktor nauk humanistycznych, absolwentka polonistyki i anglistyki, tłumaczka. Pracuje na w katedrze polonistyki na Katolickim Uniwersytecie im. P. Pázmánya na Węgrzech, wykładając historię literatury, translatorykę, język polski i słoweński. Z zaangażowaniem promuje polską literaturę. Tłumaczy i publikuje teksty z zakresu historii literatury. W 2013 roku dzięki jej aktywności udało się na czas zareagować na działania zmierzające do osłabienia i likwidacji polonistyki na tejże uczelni. W 2015 roku została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej za promocję polskiej literatury i kultury na Węgrzech.

Krzysztof Rudolf (ur. 1966) – doktor, adiunkt w Katedrze Translatoryki Instytutu Anglistyki i Amerykanistyki Uniwersytetu Gdańskiego, leksykograf, tłumacz. Studiował filologię angielską na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu i na Uniwersytecie Gdańskim. Przekłada literaturę anglojęzyczną – literaturę piękną, eseje i literaturę faktu. Prowadzi warsztaty przekładowe dla studentów translatoryki. Przełożył na język polski między innymi J. Joyce’a (Stefan bohater), W. Goldinga (Chytrus), S. Rushdiego (Grimus), T. Capote (Z zimną krwią), G. Swifta (Ostatnia kolejka), K. Ishiguro (Pejzaż w kolorze sepii), M. Kneale’a (Rzymianami bendąc), W. Churchilla (Druga wojna światowa), oraz powieści D. Lodge’a, K. Neville, M. Salzmana, a także ostatnio rozmowy z Charlesem Bukowskim.

Leta Semadeni (ur. 1944) – szwajcarska poetka i powieściopisarka tworząca w dwóch językach – niemieckim i jego idiomie romańskim charakterystycznym dla Gryzonii zwanym vallader. Urodzona w Szwajcarii, ukończyła studia językoznawcze w Zurychu. Pracowała jako nauczycielka w wielu szkołach w Zurychu i Engadin, a także za granicą: w Ameryce Łacińskiej, Paryżu, Berlinie i Nowym Jorku. Opublikowała zbiory poetyckie, m.in. Monolog per Anastasia / Monolog für Anastasia. Poesias / Gedichte (2001), In mia vita da vuolp / In meinem Leben als Fuchs. Poesias / Gedichte (2010). Wielokrotnie nagradzana, w tym nagrodą literacką Canton Graubünden i nagrodą Schillerstiftung Switzerland (2011). Jej pierwsza powieść Tamangur otrzymała nagrodę  Schweizer Literaturpreis 2016.

Sigbjorn Skaden (ur. 1976) – poeta norweski. Posiada dwa dyplomy magisterskie z zakresu literaturoznawstwa zdobyte na Uniwersytecie w Nowym Jorku oraz na Uniwersytecie w Tromsø. Jego debiutem poetyckim był tomik Skuovvadeddjiid gonagas (The King of Shoemakers), który ukazał się w 2004 roku. Epicki poemat został nominowany do Nordic Council Literature Prize, najbardziej prestiżowej nagrody literackiej w krajach nordyckich. W 2008 roku opublikował krótką nowelę Ihpil: Láhpponmánáidbestejeaddji (Ihpil: The Savior of Lost Children), a w 2010 roku swój drugi tom poetycki Prekariáhtalávlla (A Song for the Prekariat). Napisał też liczne utwory przeznaczone do wystawienia na scenie i tworzył wystawy.

Żanna Słoniowska (ur. 1978) – ukraińska pisarka i tłumaczka urodzona we Lwowie, na stałe mieszka w Krakowie. W 2015 roku zadebiutowała powieścią Dom z witrażem, która wygrała konkurs ,,To się musi powieść” wydawnictwa Znak. Pasjonatka historii Lwowa, autorka albumu Przedwojenny Lwów. Najpiękniejsze fotografie (2013).  W 2016 roku Dom z witrażem został nominowany do Angelusa i Nike oraz uhonorowany nagrodą Conrada. Oprócz literatury zajmuje się historią Lwowa oraz tłumaczeniami w obrębie języków polski-ukraiński-rosyjski.

fot. Agnieszka Skawiańczyk

Ostap Sływynski (ur. 1978) – krytyk literacki, poeta, tłumacz. Absolwent bułgarystyki na Uniwerytecie Lwowskim, gdzie obecnie wykłada historię literatury polskiej i przekładoznawstwo. Autor tomików poetyckich, m.in. Mjacz u pitmi (2008), Adam (2012). Utwory, w sumie przetłumaczone na 11 języków, były wielokrotnie publikowane w polskich czasopismach (np. ,,Literatura na Świecie”, ,,Korespondencja z ojcem”, ,,Pobocza”, ,,Fraza”, ,,Strony”) i znalazły się w antologiach Wiersze zawsze są wolne (2004) oraz Wschód – Zachód. Wiersze z Ukrainy i dla Ukrainy (2014). W 2009 roku ukazał się w Polsce jego tomik Ruchomy ogień (tłum. Bohdan Zadura). Laureat nagrody im. Antonycza (1997) i Huberta Burdy (2009). Tłumaczył m.in. wiersze Tadeusza Różewicza, Jacka Podsiadły, Marcina Świetlickiego. Za przekład książki Andrzeja Stasiuka Jadąc do Babadag dostał Nagrodę Ambasady RP na Ukrainie za najlepszy przekład roku 2007. Stypendysta programu Gaude Polonia Ministerstwa Kultury RP. Uhonorowany odznaką Zasłużony dla Kultury Polskiej.

Jan Stachowski – tłumacz z języka czeskiego. Przełożył m.in. książki Zbijany Michala Viewegha, Obsługiwałem angielskiego króla Bohumila Hrabala, Sąsiedzi i ci inni Oty Filipa, … będzie gorzej Jana Pelca, Europeana Patrika Ouředníka, Ani święci, ani anioły Ivana Klíma, Poradnik dla niegrzecznych kobiet Ireny Obermannovej, O rodzicach i dzieciach Emila Hakla czy Niekochaną Arnošta Lustiga.

Ksenia Starosielska (ur. 1937) – tłumaczka literatury polskiej na język rosyjski. Przekładała m.in. utwory Henryka Sienkiewicza, Ryszarda Kapuścińskiego, Tadeusza Różewicza, Wiesława Myśliwskiego, Marka Hłaski, Tadeusza Konwickiego, Stefana Chwina, Jerzego Pilcha i Pawła Huellego. Od ok. 30 lat publikuje na łamach rosyjskiego czasopisma ,,Innostrannaja Literatura” recenzje polskich książek, utwory polskich pisarzy i artykuły na temat literatury polskiej. Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi RP. Otrzymała także m.in. nagrodę polskiego Pen Clubu oraz w 2008 roku nagrodę Transatlantyk dla wybitnych promotorów kultury polskiej za granicą.

Ieva Balode – urodzona w Rydze w 1976 roku. Ukończyła Uniwersytet Łotewski, Wydział Historii i Filozofii oraz węgierski Centralny Uniwersytet Europejski, Wydział Nauk Politycznych. Od 2006 roku pracuje w Domu Pisarza i Tłumacza w Windawie. Do jej obowiązków należy m.in. koordynowanie programu dla pisarzy-rezydentów, zarządzanie promocją instytucji oraz projektami międzynarodowymi, współpraca z organizacjami państwowymi, władzami miasta oraz partnerami zagranicznymi.

Tomasz Pindel – z wykształcenia iberysta-literaturoznawca, były wykładowca literatury latynoamerykańskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim, przez 15 lat pracownik Instytutu Książki (promocja polskiej literatury zagranicą). Tłumacz literatury hiszpańskojęzycznej na polski (wydał ponad 40 przekładów), autor dwóch książek literaturoznawczych, jednej powieści i biografii Maria Vargasa Llosy. Obecnie pracuje dla SIW ZNAK jako redaktor wyszukujący. Prowadzi blog poczytane.blog.onet.pl, a także, razem z Szymonem Kloską, audycję Piątka z literatury w RMF Classic.

Vyturys Jarutis – urodził się w Kownie w 1962 roku. Studiował na Wydziale Fizyki na Uniwersytecie Wileńskim. Pracuje jako redaktor oraz tłumacz literatury polskiej. Przekładał dzieła takich autorów jak: Olga Tokarczuk, Jerzy Pilch, Wiesław Myśliwski czy Czesław Miłosz. Zajmuje się także przekładem dramatu m.in. sztuk Ingmara Villqista, Aleksandra Fredry czy Andrzeja Maleszka. Obecnie mieszka pod Wilnem.

fot. Vladas Braziūnas

Gabriela Stöckli (ur. 1968) – doktor iberystyki (studia w Zurychu, Madrycie i Berlinie). W latach 1996-2002 wykładowca akademicki. Stöckli zdobyła wiele grantów na badania literatury latynoamerykańskiej. Od 2005 r. jest dyrektorem zarządzającym Domu Tłumacza Looren w Wernetshausen, kanton Zurych. Obecnie mieszka w Zurychu.

Renata Putzlacher-Buchtová – tłumaczka (polscy poeci, czescy pieśniarze, sztuki teatralne), poetka, autorka opowiadań, publicystka, autorka adaptacji i sztuk teatralnych, polonistka (Uniwersytet Masaryka w Brnie). Za przekład książki Jiřego Kolářa Naoczny świadek. Dziennik z roku 1949 (Kraków 2012) została wyróżniona nagrodą translatorską Literatury na Świecie 2012.

fot. Marian Siedlaczek

Stefan Ingvarsson (ur. 1973) – publicysta, tłumacz. Przełożył na język szwedzki dzieła Witolda Gombrowicza (Opętani, Kosmos) czy Michała Witkowskiego (Lubiewo, Margot). Pomysłodawca międzynarodowego festiwalu literatury w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Sztokholmie. Współredaktor antologii polskiej prozy autorów debiutujących po 1989 r. oraz antologii polskiej poezji kobiecej. Wyróżniony nagrodą Polak roku 2014, przyznawanej przez szwedzką Polonię.

Piotr Blumczyński – doktor, wykładowca na Queen’s University w Belfaście, wcześniej pracował na Uniwersytecie Wrocławskim (Zakład Językoznawstwa). Interesuje się teorią przekładu, etnolingwistyką oraz semantyką kognitywną. Obszar jego badań obejmuje przekład tekstów antycznych oraz biblijnych. Autor książki Doctrine in Translation. The Doctrine of the Trinity and Modern English Versions of the New Testament.

Grzegorz Jankowicz (ur. 1978) – tłumacz, krytyk, filozof literatury. Jego dorobek translatorski obejmuje takich autorów jak R. Firbank, A. Manguel, G. Mannix Flynn, R. Rorty i S. Žižek. Redaktor działu kultura Tygodnika Powszechnego. Dyrektor programów literackich Fundacji Tygodnika Powszechnego oraz Międzynarodowego Festiwalu Literatury im. Josepha Conrada. Opublikował m.in. Po co jest sztuka? Rozmowy z pisarzami, Gombrowicz – Loading. Esej o formie życia, Uchodźcy z ziemi Ulro. Eseje. W ramach festiwalu Europejski Poeta Wolności 2016 wraz z Zofią Król zredagował książkę Wolne słowa. Zestaw Podręczny do ćwiczeń indywidualnych i zbiorowych nakładem Instytutu Kultury Miejskiej.

Zosia Król – krytyczka literacka, literaturoznawczyni, szefowa działu literatury i redaktorka naczelna magazynu o kulturze dwutygodnik.com, doktor filozofii. Autorka książki Powrót do świata. Dzieje uwagi w filozofii i literaturze XX wieku (2013).

Fot. Roman Kurkiewicz

Szymon Kloska – publicysta, recenzent, pracownik Instytutu Książki. Razem z Tomaszem Pindelem prowadzi program Piątka z literatury w RMF Classic. Autor programu Myślnik, do którego zaprasza przedstawicieli różnych pokoleń, aby wspólnie dyskutować o literaturze. Jego gośćmi są zarówno pisarze, jak i krytycy, aktorzy czy sportowcy. Współorganizator Festiwalu Literatury dla Dzieci.

Tuesday Bhambry – tłumaczka języka angielskiego. W 2013 r. obroniła pracę doktorską z literatury w University College London. Laureatka Nagrody Harvill Secker dla młodych tłumaczy 2015 za przekład opowiadania Macieja Miłkowskiego Tatuaż. Autorka tłumaczenia m.in. zapisków Witolda Gombrowicza z podróży do Argentyny.

Lena Pasternak – tłumaczka języka szwedzkiego, rosyjskiego i angielskiego. Dyrektorka Bałtyckiego Centrum Pisarzy i Tłumaczy w Visby, które od 1993 roku zaprasza do współpracy artystów, aby wspólnie móc prowadzić dialog kulturowy. Jej celem jest m.in. rozpowszechnianie literatury Europy Wschodniej w Szwecji.